Suikerproductie verschuift naar Noordwest-Europa
Om concurrerend suiker te produceren zijn moderne fabrieken nodig en een goede logistieke structuur. Noordwest-Europese producenten hebben daarom de beste papieren voor de bietenverwerking. In 2017 stopt het suikerquotumtijdperk. De grote producenten in Noordwest-Europa sorteren voor op bietsuikerproductie zonder beperking.
Belangrijk bij het realiseren van groei is dat de telers willen blijven leveren. De Europese Commissie verwacht dat met het verdwijnen van de Europese minimumprijs voor suikerbieten een ton bieten tussen de 25 en 27 euro gaat opleveren voor de teler.
De verwerkers willen de bietenteler vasthouden door daar een klein bedrag bovenop te leggen. Zo wil British Sugar telers volgend seizoen minimaal 28 euro per ton betalen. Het Frans Cristal Union zegt minimaal 27 euro te willen betalen. Traditioneel zijn de Duitse en Nederlandse verwerkers de best betalende afnemers.
Minimumprijs
Suiker Unie gebruikt de inkomsten uit de andere ondernemingen, die onder Royal Cosun vallen, om de bietenprijs te verhogen. Royal Cosun wil minimaal 5 euro extra daaruit kunnen betalen. De directie zegt een minimumprijs van 32,50 euro te zullen betalen per ton bieten. Dat is voor de eerste jaren vrij zeker, maar voor een periode van tien jaar kan dat niet gegarandeerd worden.
Met de meeste tonnen suiker per hectare, de efficiëntste campagne en de grootste fabrieken stevent Noordwest-Europa af op de hoofdrol in de Europese suikerproductie.
Bron Akkerwijzer