Bietenmotrupsen worden soms ook aangetroffen op andere waardplanten zoals zeebiet, die te vinden is aan de kust. In Zuid-Europa kent deze rups drie generaties per jaar. Bij aantasting kan er wortelrot ontstaan.

De rupsen vreten in het hart van de biet. De hartbladeren worden dan zwart. Ook kunnen ze in de bladstelen vreten die daardoor bruin verkleuren. Door het wegvreten van het hart kan er ook hergroei optreden. Bij secundaire aantasting door bacteriën kunnen de bieten vanuit de kop gaan rotten.

Vlak voor ze verpoppen zijn de rupsen ongeveer 13 millimeter lang. Afhankelijk van de temperatuur doorlopen de rupsen een aantal larvale stadia waarbij ze groter worden en dus steeds beter zichtbaar zullen zijn.

Warme zomers

Oorspronkelijk komt de bietenmotplaag uit Zuid- en Oost-Europa waar de droge en warme zomers de plaag bevorderen. De optimale temperatuur voor ontwikkeling ligt tussen de 20 en 25 graden Celsius bij een relatieve luchtvochtigheid tussen de 70 à 85 procent.

Bestrijden van de rups van de bietenmot is niet mogelijk, omdat hij verstopt zit in de kop van de suikerbiet.