Door leveringsproblemen vanuit Oekraïne, mede door gesloten havens aan de Zwarte Zee, zijn Nederlandse graanhandelaren genoodzaakt elders tarwe en mais te zoeken. Volgens directeur Caroline Emmen is dat al een uitdaging, maar komt daar nog een probleem bij.

Ze zegt dat handelaren kunnen uitwijken naar Noord- en Zuid-Amerika, maar dan tegen strikte Europese wetgeving omtrent residuen zullen aanlopen. Voor bepaalde middelen die daar worden gebruikt, zijn in de Europese Unie geen importtoleranties vastgesteld.

Strengere normen

In dat geval geldt de detectiegrens als norm of zijn onze eigen residunormen, de Maximale Residu Limiet (MRL’s), strenger dan de richtlijnen in die landen. Deze granen mogen dan niet worden geïmporteerd.

Emmen stelt dat in de eventuele uitzonderingsregel de garantie van voedselveiligheid moet worden gewaarborgd. ‘Onze Europese moederorganisatie Coceral probeert dit op Europees niveau af te stemmen, zodat er vrij verkeer voor deze granen ontstaat in Europa, zo lang dat nodig is.’

Tijd dringt

‘Het zou zomaar kunnen dat de tijd echt dringt voor het mogen toepassen van de uitzonderingsregel, benadrukt de directeur. ‘Er is een reële kans dat andere landen, bijvoorbeeld China, ons voor zijn met het aankopen van partijen elders in de wereld.’

Mais uit Oekraïne is vooral bestemd voor veevoer. Deze sector kampt met sterk gestegen grondstofprijzen door de oorlog. Ook daar maakt Emmen zich zorgen over: ‘De samenstelling van veevoer, onder meer het eiwitgehalte, luistert heel nauw. Dus het is lastig om of elders mais vandaan te halen dan wel alternatieven te vinden.’

Start zaaiseizoen

Normaal gesproken zou rond deze tijd het zaaiseizoen in Oekraïne moeten starten. Het volgende probleem dient zich echter aan: er is een tekort aan diesel, zaaizaad en mensen. Emmen: ‘Als telers niet kunnen zaaien, dan missen we een oogst. Ook is het de vraag of wat er nu nog op het land staat, wel kan worden geoogst.’