Nederlandse akkerbouwers hebben vorig jaar zo’n 9.000 hectare eiwitgewassen geteeld, meldt het CBS. Wat zijn de mogelijkheden om met deze teelten meer invulling te geven aan de zo gewenste eiwittransitie of bieden zetmeelaardappelen meer perspectief?
Uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat eiwitgewassen in 2018 ongeveer 0,5 procent uitmaken van het totale Nederlandse landbouwareaal. Van de eiwitgewassen is luzerne met 7.600 hectare het belangrijkst, gevolgd door veldbonen (710 hectare) en sojabonen (540 hectare).
Eiwitgewassen worden geteeld voor menselijke consumptie, als diervoeder of als groenbemester. Naar verwachting zal de Europese markt voor plantaardige eiwitten groeien door meer vraag vanuit de voedingsindustrie.
Wereldbevolking
De eiwittransitie van minder consumptie van dierlijk eiwit naar meer plantaardig eiwit is van belang om de wereldbevolking van naar verwachting 10 miljard mensen in 2050 te kunnen voeden. Voor de productie van 1 kilo dierlijk eiwit is namelijk 3 tot 10 kilo plantaardig eiwit nodig, stelt de rijksoverheid.
Een verschuiving van ons eetpatroon naar gemiddeld 60 procent plantaardig en 40 procent dierlijk levert ongeveer 4 megaton CO2-reductie op, zo heeft het milieuadviesbureau Blonk Consultants berekend. Meer gebruik van plantaardig eiwit kan daardoor van belang zijn om de klimaatdoelen te halen.
Gemeenschappelijk Landbouwbeleid
Met de teelt van meer eiwithoudende gewassen wordt de EU minder afhankelijk van import. Nu wordt circa 75 procent van de eiwitbehoefte geïmporteerd. In het kader van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) en/of nationale overheden is de teelt van plantaardig eiwit te ondersteunen.
De plantaardige LTO-vakgroepen zullen het streven naar meer plantaardig eiwit in Europa een goed mikpunt vinden. Het biedt telers kansen, vooral bij eiwit voor menselijke consumptie. De teelt moet wel passen in het bouwplan en er moet een verdienmodel zijn.
Veredeling
De teelt van eiwitgewassen is een kans. De tijd is er rijp voor. Qua veredeling moet er nog wel wat gebeuren aan gewassen als soja om ze echt aantrekkelijk te maken. Met Crispr-Cas is snel winst te behalen, maar dergelijke veredelingstechnieken zijn in de EU niet toegestaan.
Zetmeelaardappelen zijn een alternatief. Avebe is al jaren bezig met de productie van plantaardig eiwit voor ‘food’. De 1,35 procent eiwit in zetmeelaardappelen levert ongeveer net zo veel puur eiwit per hectare op als de teelt van soja en veel meer dan lupine.
Eén locatie
Nu produceert Avebe alleen eiwit op de locatie in Gasselternijveen. Wanneer nodig kan Avebe eiwit produceren uit de opbrengst van in totaal 44.000 hectare zetmeelaardappelen. Een voordeel is dat hiervoor geen extra oppervlakte landbouwgrond nodig is.
Is het geen goed idee om met een groeiende wereldbevolking en een afname van het areaal landbouwgrond dit soort oplossingen met het GLB te ondersteunen?

Bron Nieuwe Oogst