Seizoen 2017-‘18 levert de wereld genoeg tarwe, mais en sojabonen. De grote voorraden worden nauwelijks afgebouwd.

De eerste prognoses voor het nieuwe graanseizoen 2017/2018 zijn er. De schattingen over productie en verbruik van graan en sojabonen van de wereldvoedselorganisatie FAO, de International Grains Council (IGC) en het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) verschillen in details. Maar de rode draad is vergelijkbaar: de vraag naar en het aanbod van tarwe, mais en sojabonen zijn volgend seizoen redelijk in balans. En de wereld hoeft nauwelijks zijn toch al grote voorraden aan te spreken, waardoor die ook volgend seizoen op de markt blijven drukken. Als tenminste het groeiseizoen op het noordelijk halfrond gemiddeld gaat verlopen.
Grote eindvoorraad tarwe verwacht
Bij tarwe is de FAO het meest royaal. De productie overstijgt het verbruik met 9 miljoen ton, waardoor de voorraad groeit. Ook het USDA verwacht een grotere eindvoorraad, in de prognose van de IGC neemt die iets af. De verhouding tussen eindvoorraad en verbruik blijft hoog bij tarwe. Volgens de FAO is die 34%, bij de IGC is die 32% en bij de USDA 35%. Dit zijn recordhoge stocks-to-use-ratio’s. Dat heeft een prijsdrukkend effect in het nieuwe seizoen, want hoe groter de voorraden des te beter tegenvallers in de oogst kunnen worden opgevangen.
Bij mais zijn de drie prognoses gelijkgestemd. Het verbruik valt hoger uit dan de oogst, waardoor de voorraden krimpen. Bij het USDA is dat verschil het grootst: 28 miljoen ton. De stocks-to-use ratio bij het USDA zakt naar 18%, de laagste verhouding tussen eindvoorraad en verbruik in vijf jaar. De IGC en de FAO komen op 20%, de laagste ratio in vier jaar. Bij mais is daardoor meer ruimte voor een prijsstijging in het nieuwe seizoen dan bij tarwe.
Sojabonen
Bij sojabonen heeft de FAO nog geen prognose gepubliceerd voor het nieuwe seizoen. De IGC en het USDA denken dat vraag en aanbod in evenwicht zijn, waardoor de voorraden stabiel blijven. Het USDA gaat uit van een veel grotere voorraad dan de IGC. Dat komt omdat het USDA de voorraad meet op 1 september, als de nieuwe oogst van start gaat in de VS. Dan is de oogst in Zuid-Amerika net twee maanden klaar, waardoor er nog veel sojabonen op voorraad liggen. De IGC berekent een gemiddelde wereldvoorraad. Door dit verschil in berekening komt de IGC op een stocks-to-use ratio bij sojabonen van 11% en het USDA op 26%.

Bron Boerderij