Amerikaanse akkerbouwers hebben in toenemende mate last van het onkruid amarant dat resistent is tegen het onkruidbestrijdingsmiddel glyfosaat. Het onkruid tiert welig in natuurgebieden.

Vooral in de staat Iowa is het een bedreiging voor de maisteelt, meldt persbureau Reuters. In Iowa staat zo’n 20% van alle Amerikaanse mais.
Het Amerikaanse landbouwministerie USDA heeft een programma dat landbouwgrond omzet in natuurgebied. Het Conservation Reserve Program betaalt boeren daarvoor om bodemerosie tegen te gaan en het leefgebied voor bedreigde diersoorten te vergroten. Maar het beleid heeft een keerzijde voor de akkerbouwers: amarant. Dat onkruid is door het veelvuldige gebruik van glyfosaat in genetisch gemodificeerde gewassen resistent geworden tegen het middel. Het onkruid verspreidt zich ongestoord in de natuurgebieden, maar het zaad verspreidt zich ook naar omliggende akkers. Volgens USDA kan amarant de opbrengst op maispercelen met 91% drukken als het niet wordt bestreden.
Vervuild zaad
Steeds meer boeren doen mee aan het Conservation Reserve Program, vanwege de lage graanprijzen. Het programma wordt uitgevoerd door de Natural Resources Conservation Service (NRCS) and the Farm Service Agency (FSA), beide onderdeel van USDA. NRCS stelt dat de zaadmengsels die boeren gebruiken om hun akkers om te zetten in natuurgebied, vervuild waren met amarantzaad. Boeren bevestigen dat omdat het onkruid gelijkmatig verspreid voorkomt op de natuurakkers en niet pleksgewijs.
Maar de NRCS en de FDA voelen zich niet verantwoordelijk voor de verspreiding van amarant in natuurgebieden, omdat het de verantwoordelijkheid van de boeren is om goed zaad te gebruiken. In Minnesota is de overheid begonnen met een onderzoek naar de aanwezigheid van glyfosaatresistent amarant in natuurgebieden.
Amarant overwoekert perceel binnen drie jaar
Amarant is een onkruid dat van oudsher alleen voorkwam in het zuidwesten van de VS. Eén plant kan 500.000 zaden produceren, die door hun kleine gewicht grote afstanden afleggen met de wind. Amarant werd voor het eerst in Iowa gevonden in 2013. In Arkansas is in 2014 een onderzoek gedaan naar de schadelijkheid van glyfosaatresistent amarant.
Binnen drie jaar kan het onkruid de teelt van een gewas onmogelijk maken, concludeerde de University of Arkansas. Onderzoekers legden in het midden van een gebied van 2,5 vierkante kilometer 20.000 zaden van glyfosaatresistent amarant (Palmer amaranth) in een perceel met transgene katoen. In het onderzoeksgebied werd alleen een onkruidbestrijding uitgevoerd met een glyfosaathoudend middel. Er werd niet geschoffeld.
De transgene amarant had zich na één groeiseizoen 114 meter verspreid. In het tweede jaar dook het onkruid op in 20% van het onderzoeksgebied. In het derde jaar was op veel plekken de teelt van katoen niet meer mogelijk, omdat de velden overwoekerd waren met amarant.
Bron Boerderij