Oud zeer. Dat is een belangrijke oorzaak voor het niet slagen van een eenduidige aardappelnotering in Nederland.

Recent deden Adrie Bossers (ZLTO) van de landbouwbeurs in Goes en Mark Brantjes van de landbouwbeurs in Emmeloord LNCN opnieuw een voorstel voor een gezamenlijke notering. Dat voorstel kreeg Bossers er bij zijn achterban niet door. “Het draagvlak was te kwetsbaar om hiermee de beweging naar een gezamenlijke notering voort te zetten”, legt Bossers uit. “Zonder voldoende vertrouwen moet je dit niet doen.”

Hiermee houdt de Nederlandse aardappelmarkt voorlopig dus variatie in de fritesnoteringen. Dat is onduidelijk voor zowel verkopers als buitenlandse afnemers.

Lees ook: Behoefte aan eenduidige aardappelnotering

'Niet opknippen'

Voor telers in het Zuidwesten is de methode van LNCN geen optie. Zij knippen de fritesnotering op in twee categorieën; verwerkt in Nederland, Duitsland en België (1) en de categorie daarbuiten (2). In Goes leidde dat tot een breuk: handel en industrie verlieten de beurstafel. Sindsdien is de Goesse notering een telersnotering. Bossers: “Dat heeft veel wantrouwen veroorzaakt in een toch al zwakke vertrouwensrelatie. Wij hielden vast aan de bestaande systematiek, vanwege de overtuiging dat de kleine categorie 2 de toch al moeilijk bewegende categorie 1 – 70% tot 80% van de markt – nadelig beïnvloedt.”

Schijntransparantie

Ook vinden de Zuidwestelijke telers dat de opgesplitste notering een schijntransparantie geeft, omdat telers hun afzetmarkt niet in het vizier hebben. “Bovendien zijn er niet altijd voldoende transacties in categorie 2 om een notering te rechtvaardigen”, somt Bossers de argumenten op. “De notering die we nu hebben, wordt door de achterban gewaardeerd.”

De verschillende noteringen houden dus nog even aan. Bossers: "Er zijn ook wel degelijk verschillen tussen de aardappelmarkt onder en boven de rivieren. De dynamiek is anders. Zo voelen we in het Zuiden duidelijk de aanzuigende werking van de aantrekkende markt in België. Ook zijn er meer handelspartijen actief in het Zuiden.”

Samen aan tafel

Maar de huidige situatie van de beurs in Goes is ook verre van ideaal. “Wij willen industrie en handel graag weer aan tafel hebben, maar alle initiatieven op dat gebied stranden. Er is onvoldoende vertrouwen in de keten. Het zou heel zinvol zijn om weer samen te noteren. Ik hoop dat we hiervoor een weg kunnen vinden. Domweg wegblijven zet de verhoudingen steeds verder op scherp.”

Bron Boerderij