Verwerkers hebben ingekocht voor dik 20 cent per kilo en de baalprijzen zitten ook rond de 20 cent. Daar zit dus geen marge op. Om te kunnen exporteren naar die schaarse bestemmingen, moet je uien scherp aanbieden. Dat betekent verlies draaien. De verwerkers staan nu met de rug tegen de muur. Nogmaals, na een erg goede eerste seizoenshelft.

Goed zaken gedaan

Telers staan er een stuk beter voor. Velen hebben goed zaken gedaan. De uien die nu achter de planken liggen, zijn veelal van beste kwaliteit, dus die kunnen nog rustig een poosje blijven liggen. Het seizoen is immers nog lang niet voorbij. Voor nu zit er wat druk op de prijzen.

Rond de jaarwisseling was al pakweg 800.000 ton van de Nederlandse uienoogst de grens overgebracht. Normaal gesproken is de weekexport in de tweede helft van het seizoen rondom de 16.000 ton. Dat is dit jaar niet eens nodig om de resterende oogst kwijt te raken.

Tijd voor nieuwe balans op uienmarkt

Februari is vaak de slechtste maand van het seizoen. Dat zal dit jaar zeker een hobbel zijn die moet worden genomen. Hopelijk pakken Europese bestemmingen daarna de vrije handel weer op. Intussen gaan de gebruikelijke afzetbestemmingen, zoals Engeland, sowieso door met het afnemen van Nederlandse uien. Van Afrika en Azië valt er weinig meer te verwachten. India is aan het exporteren geslagen en Afrika begint aan de eigen oogst. Het is dus tijd voor een nieuwe balans in de uienmarkt. Wie goede uien heeft, kan dat het beste maar afwachten.

Prognose: lichte prijsdruk.