De uitspraak van de Haagse rechtbank is dynamiet voor de melkveesector. Er was al grote onvrede over de vele wijzigingen in het fosfaatplan.

Nu een groep procederende bedrijven gelijk krijgt van de rechter is de ellende niet meer te overzien.
Naast niet-melkleverende veehouders zijn nu ook deze biologische bedrijven vrijgesteld van krimp, evenals enkele boeren die op 2 juli 2015 hun nieuwe stal nog niet vol hadden. De groep bedrijven die het gelag mogen betalen in de vorm van gedwongen krimp wordt hiermee weer kleiner. Zo verliest het plan geloofwaardigheid. Wie braaf doet wat de overheid vraagt, heeft zichzelf te pakken. Tegenspartelen loont.
Onmogelijke keuzes
EZ, LTO en NMV geven nog geen commentaar. Zij staan voor onmogelijke keuzes, evenals NZO. Het plan toch overeind houden betekent meer rechtszaken (succes verzekerd) en meer weerstand. Hoger beroep betekent langer onduidelijkheid, chaos en gezichtsverlies. Maar het hele plan intrekken, en daarmee verlies van de derogatie accepteren, is ook amper een optie. Dan komt iedereen in opstand die al kosten heeft gemaakt.
Nu wreekt zich wat van meet af aan het probleem was: het begrijpelijke streven om iedereen te vriend te houden. Het moeizame compromis tussen intensief en extensief lijkt toch gedoemd te falen. Tot nadeel van uiteindelijk alle melkveehouders.
Dit verhaal is nog lang niet afgelopen. Er is geen makkelijke uitweg, laat staan een pijnloze.
Bron Boerderij